Mateusz Kostka / CC BY SA
W wieku 83 lat zmarł Jan Nowicki, aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, a reżyser, pedagog, pisarz, poeta i „łamacz kobiecych serc”. Zagrał niemal 200 ról, m.in. w takich produkcjach jak: „Niepochowany”, „Wielki Szu”, „Magnat”, „Spirala” i „Sanatorium pod Klepsydrą”.
Przez ponad 30 lat był związany z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie.
Urodził się 5 listopada 1939 w Kowalu. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. W 1964 roku zadebiutował w spektaklu „Zaproszenie do zamku” Jeana Anouilha, na deskach krakowskiego Starego Teatru w Krakowie. Grał tam przez ponad trzy dekady, wcielając się w dziesiątki postaci. Pozostał związany z PWST w Krakowie jako wykładowca, a w latach 1973-1974 był prodziekanem Wydziału Aktorskiego.
Na wielkim ekranie debiutował w 1963 roku w „Przygodzie noworocznej” Stanisława Wohla. Zagrał też w „Popiołach” Andrzeja Wajdy, „Trzeciej części nocy” Andrzeja Żuławskiego czy „Panu Wołodyjowskim” Jerzego Hoffmana. W latach 60. występował też w obrazach węgierskich w reżyserii Marty Meszaros, m.in. w „One dwie”, „Jak to w domu” i „Po drodze”.
Pierwszą główną rolę zagrał u Jerzego Skolimowskiego w „Barierze”. Następnie była „Dziura w ziemi” Andrzeja Kondratiuka oraz jedna z jego najbardziej pamiętnych ról – w „Sanatorium pod klepsydrą” Wojciecha Jerzego Hasa. Wielką popularność przyniósł Nowickiemu tytułowy „Wielki Szu” w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego. Pod koniec lat 80. zagrał postać księcia Hansa Friedricha von Teuss w „Magnacie” Filipa Bajona.
Po dłuższej przerwie na ekranie, powrócił nań w 2008 roku. Powrót odbił się szerokim echem: za rolę w filmie Jacka Bławuta „Jeszcze nie wieczór” został uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W ostatnich latach pojawił się natomiast w obsadzie takich produkcji jak: „Fenomen”, „Sztos 2” czy „Pokaż kotku, co masz w środku”.
Jan Nowicki był też autorem kilku książek, tekstów piosenek i kolęd.
Źródło: PISF (https://pisf.pl/aktualnosci/nie-zyje-jan-nowicki/)
